regelmatig vragen ouders me welk verband er is tussen de hoogsensitiviteit van hun kind en andere “labels” zoals, hoogbegaafdheid, autisme, adhd… en waar de “labels” elkaar overlappen, al dan niet
deze vraag houdt me ook al een tijdje bezig. Ik heb er lang over nagedacht en heb voor mezelf een visie gevormd. Mijn visie is niet wetenschappelijk bewezen, het gaat enkel om mijn ervaringen en het geeft me de mogelijkheid om kinderen te blijven zien als kind.
ik laat “labels” dan ook graag los, maar ik merk dat het hebben van een “label” kan helpen om extra ondersteuning op school of in de thuissituatie te krijgen en het nodigt ouders en hulpverleners uit om het gedrag van het kind te onderzoeken en bespreekbaar te maken wat een groot voordeel is.
toch schuilt er een klein gevaar in
het gevaar in “labels” zit erin dat je je als ouder gaat vastklampen aan het “label” wat zeer beperkend kan werken voor je kind. Je plaatst je kind immers in een hokje waardoor je als ouder kan focussen op wat er mis is of wat er mis kan gaan. De mogelijkheden, de talenten en de kwaliteiten van je kind worden dan te weinig gezien en dat is jammer.
verschillende labels
sommige kinderen zijn heel uniek en krijgen verschillende labels toegekend wat zeer verwarrend kan werken.
je ziet door het bos de bomen niet meer
de aanvaarding en verwerking van “labels” is voor de meeste ouders een heel proces. Het vraagt geduld en mildheid voor jezelf.
… en bedenk ook eens hoe het moet voelen voor je kind, als de nadruk op die “labels” wordt gelegd. Je kind wordt niet meer gezien voor wie het is, maar wordt bedekt met al die “labels”.
ik wil “labels” helemaal niet veroordelen, “labels” kunnen uiteraard als leidraad dienen
maar daarnaast is het belangrijk om je met je kind te verbinden en het regelmatig liefdevol te observeren en te bevragen, om in gesprek te gaan met je kind over zijn uniek gedrag.
je kan je kind aanmoedigen om zijn vaardigheden en talenten te benoemen en er trots op te zijn
de positieve vibe die er dan ontstaat geeft je kind vleugels
natuurlijk hoef jij je ogen niet te sluiten voor de “eigenaardigheden” van je kind. Probeer een open geest te behouden en benoem ze op een neutrale manier. Je kan samen met je kind (en een eventuele hulpverlener) naar oplossingen zoeken. Kijk ook eens onder het gedrag van je kind, daar vind je vaak wat je kind nodig heeft.
door je te verbinden met je kind, door op je intuïtie te vertrouwen en door je kind beter te leren kennen voelt je kind zich begrepen en geliefd. Eventuele klachten en ongepast gedrag kunnen verminderen en je kind kan zijn talenten en kwaliteiten verder ontwikkelen… los van wat het “label” over je kind vertelt.
